ตัวอักษรอาจทับซ้อนกันในการเรียงพิมพ์ด้วยตนเองได้อย่างไร
โดยทั่วไปการพูดขึ้นและลงไม่ควรสัมผัสกันในเนื้อหาข้อความ นี่เป็นการอธิบายตนเองเนื่องจากอาจนำไปสู่ข้อความที่อ่านยาก อย่างไรก็ตาม Erik Spiekermann ชี้ให้เห็นว่ามีกรณีการใช้งานที่ได้รับประโยชน์จากตัวอักษรที่ทับซ้อนกันบางส่วนเช่นเพื่อทำให้หัวเรื่องมีพลังยิ่งขึ้น (Spiekermann 1986: 43) เขายังให้ตัวอย่าง (Spiekermann 1986: 42, ลูกศรโดยฉัน) ซึ่งพูดว่า: มีกฎตามที่สืบทอดและสืบทอดจะต้องไม่สัมผัส มีข้อยกเว้นสำหรับกฎนี้ซึ่งระบุว่าพวกเขาอาจได้สัมผัสถ้ามันดูดีกว่า ในตัวอย่างนี้ตัวอักษรgสัมผัสกับตัวอักษรüและRในบรรทัดต่อไปนี้ ในการพิมพ์ดิจิตอลตัวอักษรไม่จำเป็นต้องเชื่อมต่อกับขนาดของบล็อก "โลหะ" ของพวกเขา (ซึ่งยังคงมีอยู่จริง) อีกต่อไปเช่นในแบบอักษรAmsterdamer Garamont , ตัวพิมพ์เล็กhเกินบล็อกด้านบนในขณะที่pตัวพิมพ์เล็กเกินกว่าบล็อก ด้านซ้ายและด้านล่าง (Forssman และ de Jong 2014: 86) ผู้เขียนเขียน (แปลโดยฉัน): ในการเรียงพิมพ์ด้วยตนเองจะไม่สามารถทำได้ ส่วนที่ทับซ้อนกันของตัวอักษรจะชนกับตัวอักษรในบรรทัดด้านบนและด้านล่างและแบ่ง คำถาม: ก่อนการประดิษฐ์ประเภทดิจิตอลในการเรียงพิมพ์ด้วยตนเองกับประเภทตัวถังตะกั่วตัวอักษรที่ทับซ้อนกันได้ผลิตอย่างไรและปัญหาที่อธิบายไว้ข้างต้นได้รับการแก้ไขอย่างไร ผลงานอ้างอิง: Forssman, Friedrich และ Ralf de Jong Detailtypografie ไมนซ์ 2014 (2002) …