หากคุณต้องการเพิ่มส่วนหัว HTTP ที่กำหนดเองลงในการเรียก WCF ทุกครั้งในลักษณะที่เป็นวัตถุ
เช่นเดียวกับในคำตอบของ Mark Good และ paulwhit เราต้อง subclass IClientMessageInspector
เพื่อฉีดส่วนหัว HTTP ที่กำหนดเองลงในคำขอ WCF อย่างไรก็ตามให้ผู้ตรวจการทั่วไปมีความหลากหลายมากขึ้นโดยการยอมรับพจนานุกรมที่มีส่วนหัวที่เราต้องการเพิ่ม:
public class HttpHeaderMessageInspector : IClientMessageInspector
{
private Dictionary<string, string> Headers;
public HttpHeaderMessageInspector(Dictionary<string, string> headers)
{
Headers = headers;
}
public object BeforeSendRequest(ref Message request, IClientChannel channel)
{
// ensure the request header collection exists
if (request.Properties.Count == 0 || request.Properties[HttpRequestMessageProperty.Name] == null)
{
request.Properties.Add(HttpRequestMessageProperty.Name, new HttpRequestMessageProperty());
}
// get the request header collection from the request
var HeadersCollection = ((HttpRequestMessageProperty)request.Properties[HttpRequestMessageProperty.Name]).Headers;
// add our headers
foreach (var header in Headers) HeadersCollection[header.Key] = header.Value;
return null;
}
// ... other unused interface methods removed for brevity ...
}
เช่นเดียวกับในคำตอบของ Mark Good และ paulwhit เราต้อง subclass IEndpointBehavior
เพื่อฉีดHttpHeaderMessageInspector
เข้าไปในลูกค้า WCF ของเรา
public class AddHttpHeaderMessageEndpointBehavior : IEndpointBehavior
{
private IClientMessageInspector HttpHeaderMessageInspector;
public AddHttpHeaderMessageEndpointBehavior(Dictionary<string, string> headers)
{
HttpHeaderMessageInspector = new HttpHeaderMessageInspector(headers);
}
public void ApplyClientBehavior(ServiceEndpoint endpoint, ClientRuntime clientRuntime)
{
clientRuntime.ClientMessageInspectors.Add(HttpHeaderMessageInspector);
}
// ... other unused interface methods removed for brevity ...
}
ส่วนสุดท้ายที่จำเป็นในการทำให้วิธีการเชิงวัตถุของเราเสร็จสิ้นคือการสร้างคลาสย่อยของไคลเอนต์ที่สร้างขึ้นอัตโนมัติ WCF ของเรา (ฉันใช้คู่มืออ้างอิงบริการเว็บ WCFของ Microsoft เพื่อสร้างไคลเอนต์ WCF)
ในกรณีของฉันฉันต้องแนบรหัส API กับx-api-key
ส่วนหัว HTML
คลาสย่อยทำสิ่งต่อไปนี้:
- เรียกตัวสร้างของคลาสฐานด้วยพารามิเตอร์ที่ต้องการ (ในกรณีของฉัน
EndpointConfiguration
enum ถูกสร้างขึ้นเพื่อส่งผ่านไปยังนวกรรมิก - บางทีการดำเนินการของคุณจะไม่มีสิ่งนี้)
- กำหนดส่วนหัวที่ควรแนบกับทุกคำขอ
- ยึดติด
AddHttpHeaderMessageEndpointBehavior
กับEndpoint
พฤติกรรมของลูกค้า
public class Client : MySoapClient
{
public Client(string apiKey) : base(EndpointConfiguration.SomeConfiguration)
{
var headers = new Dictionary<string, string>
{
["x-api-key"] = apiKey
};
var behaviour = new AddHttpHeaderMessageEndpointBehavior(headers);
Endpoint.EndpointBehaviors.Add(behaviour);
}
}
ในที่สุดใช้ลูกค้าของคุณ!
var apiKey = 'XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX';
var client = new Client (apiKey);
var result = client.SomeRequest()
คำขอ HTTP ที่เป็นผลลัพธ์ควรมีส่วนหัว HTTP ของคุณและมีลักษณะดังนี้:
POST http://localhost:8888/api/soap HTTP/1.1
Cache-Control: no-cache, max-age=0
Connection: Keep-Alive
Content-Type: text/xml; charset=utf-8
Accept-Encoding: gzip, deflate
x-api-key: XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
SOAPAction: "http://localhost:8888/api/ISoapService/SomeRequest"
Content-Length: 144
Host: localhost:8888
<s:Envelope xmlns:s="http://schemas.xmlsoap.org/soap/envelope/">
<s:Body>
<SomeRequestxmlns="http://localhost:8888/api/"/>
</s:Body>
</s:Envelope>