30
pre-schooler ของฉันไม่สามารถควบคุมได้และฉันรู้สึกว่าพ่อแม่ของฉันทำลายความสัมพันธ์และอำนาจของฉันกับเธอ
เอาล่ะฉันคิดว่าเรื่องหลังเล็กน้อยจะช่วยได้ ฉันเป็นแม่คนเดียวและลูกคนเดียวฉันจะ 21 ในไม่กี่เดือน ฉันสำเร็จการศึกษาระดับมัธยมปลายด้วยเกียรตินิยมและยกลูกสาวของฉันขึ้นมาตั้งแต่เกิด เรายังคงอยู่กับพ่อแม่ของฉัน แต่ฉันโทษเศรษฐกิจ ลูกสาวของฉันจะอยู่ที่ 4 ในเวลาน้อยกว่า 2 สัปดาห์ เราไม่ค่อยมีปัญหาเมื่อเธอยังเด็ก ... แต่ทันทีที่ 3 เข้าใกล้มันก็กลายเป็นสนามรบ ฉันทำทุกอย่างฉันทำงานจากที่บ้านจัดหาเธอตามความต้องการและความต้องการของเธอ ฯลฯ พ่อไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันรู้สึกแย่มากที่ยอมรับสิ่งนี้ แต่ฉันรู้สึกเหมือนเธอและฉันเริ่มแตกสลาย เราต่อสู้ไม่หยุดไม่อนุญาตให้ใช้เวลาเพราะพ่อแม่ของฉันคิดว่าพวกเขาไร้สาระเธอกลับพูดคุยตีผู้คนก่อกวนเธอทำตามใจเธอขว้างอารมณ์โกรธตลอดเวลาฉันไม่สามารถพาเธอไปกินข้าวได้ อาหารจริงทุกรูปแบบ ... ฉันมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว เธอไปหาแม่และพ่อของฉันถ้าฉันตะโกนใส่เธอหรือถ้าฉันพูดว่า "ไม่" จากนั้นฉันก็มีปัญหา แต่ไม่ thats จุด. ทุกคนเห็นว่าเธอเป็นเด็กที่น่ารักและน่ารักเว้นแต่ฉันจะอยู่กับเธอ จากนั้นเธอก็กลายเป็นเด็กเหลือขอหยาบคายและน่ารังเกียจ ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้ ... ฉันกำลังพิจารณาการบำบัดเพราะฉันมาถึงจุดที่ฉันโกรธและหงุดหงิดตลอดเวลา โอ้ใช่แล้วเธอนิสัยเสีย ... โดยทุกคน นี่อาจฟังดูสับสนวุ่นวาย แต่ฉันไม่ได้นอนเลย เธอมีความหวาดกลัวตอนกลางคืนและมีพวกเขามาตั้งแต่แรกเกิด เธอนอนกับแม่ตอนนี้เพราะฉันเคยทำงานกะครั้งที่ 3 และฉันยังอยู่ในช่วงชีวิตกลางคืน ถ้าฉันต้องทำหนึ่งคำสั่งเพื่ออธิบายความรู้สึกของฉันมันจะเป็น "ฉันรู้สึกว่าไม่มีใครรักและถูกปฏิเสธฉันจะไม่กลับไปและลบเธอด้วยวิธีการใด ๆ แต่ฉันหวังว่าเราจะเติบโตขึ้นมาในฐานะพี่สาวน้องสาว …